Roanoke 1590 The people are starving

Het is het jaar 1590 aan boord van het schip Tiger van kapitein Grenville. Hij was onderweg met wapens, medicijnen en een kleine voorraad voedsel naar het gebied "Roanoke Island". Dit eilandje voor de kust van de Carolina's ligt strategisch voor de handelsroutes tussen de Caribbean en de Europese monarchieën. Daarom heeft Queen Elizabeth I opdracht gegeven tot het bouwen van een handelspost en basis op het eiland.

Een paar jaar geleden is kapitein Grenville dan ook gestuurd met maar één missie. Het beschermen van het Britse wereldrijk en zijn tot dan toe kleine belangen in de Amerika's. Wanneer kapitein Grenville het eiland ziet beslist hij dat dit een nieuw steunpunt moet worden voor de Britse dominantie in de Amerika's. Hij besloot dan ook om hier 117 kolonisten achter te laten om hier een nieuwe stad te vestigen.

Voor een paar jaar gaat het goed met de bevoorrading, maar oorlog met Spanje en Frankrijk maakt handel steeds moeilijker voor de Britten. Wanneer in 1590 voor het eerst sinds twee jaar weer een schip te zien is aan de horizon blijkt er iets goed mis te zijn in "The lost colony of Roanoke Island". Jullie enige aanwijzing is het woord Croatoan wat gekerfd staat in een boom midden op het plein.

Welkom aan boord van het schip de "Tiger" met de nu oude veteraan kapitein Grenville voor zijn derde missie naar het "IJzige eiland" zoals het in London in de volksmond wordt genoemd. Jullie hebben de eer om uit te zoeken wat er met de verdwenen kolonisten is gebeurd. Maar als het schip de kleine desolate haven binnenvaart reist de vraag of iedereen wel echt is verdwenen?

Inschrijven kan tot donderdag 16.00. en ik wil minimaal 8 mensen, maar meer is natuurlijk leuker.

Wanneer de boot de verlaten haven binnen vaart valt net de zon onder. Als eerste stapt Eline Stuart uit het Schotse plaatsje Linlithgow van boord. Deze stoere Schotse hooglander heeft zich vrijwillig aangemeld voor de expeditie, omdat ze door de mannen in haar land uitgelachen werd. Het deed haar nog steeds pijn dat ze dachten dat ze zich niet goed kon verdedigen als vrouw zijnde. Zij was een trotse Schot aan boord en wil het land dan ook claimen voor haar moederland "For Scotland" roept ze dan ook direct. De tweede die van boord liep of beter gezegd rolde was Kevin Marlowe. Hij was meegevraagd door kapitein Grenville om voor het amusement aan boord te zorgen. Al gauw bleek de dichter zijn beste werken alleen met een grote borrel te kunnen bedenken en dit zorgde al gauw voor een kleinere voorraad rum aan boord.

De derde persoon die van boord kwam was Mitchel de Montaigne uit Southampton. Deze cartograaf was de beste van zijn soort en daarom persoonlijk door de koningin gevraagd om deel te nemen. Hij was bekend geworden vanwege zijn kennis van het water en hij zorgde er altijd voor dat men stormen kon ontwijken. Wanneer hij het schip afloopt valt hem direct de vuurtoren op. "Als cartograaf kijk ik natuurlijk eerst naar de vuurtoren om te zien waar we precies zijn". De vierde persoon die van boord kwam was Samantha Hindley. Een bekende zendeling uit Sheffield die naar Amerika was gekomen om de lokale bevolking te bekeren tot het Christendom.

Steven Moore volgde Samantha op de voet en keek direct in het rond op zoek naar een teken van leven van één van de inwoners. Dan hoort hij achter zich een emmer omhoog komen in de centrale waterput en ziet dat Eline het wilt gaan drinken. "Nee, misschien is het niet veilig""Ohja stom van me" zegt Eline direct. De volgende dame die het schip af kwam is Debby Parvus-Donne uit Berwick. Deze al wat oudere dame was meegekomen als kok en heeft de hele reis iedereen van een scheepsmaal van groente voorzien, omdat al het vlees al bedorven was bij vertrek.

Als laatste kwamen Tristan Heywood en Timo Cranach het schip af lopen. Beide heren kwamen niet uit Engeland zelf, maar uit Wales en Ireland. Timo Cranach bezat een eigen stamkroeg in Dublin en hij was alleen meegegaan, omdat hij de kapitein goed kende en het geld wat ie ervoor kreeg ook mooi meegenomen was. Tristan Foxe was de Kardinaal van Winchester en de hoogste vertegenwoordiger van de kerk. Hij was door de paus zelf meegestuurd op dit kleine schip om een kathedraal te bouwen in Roanoke. Hij mocht dan de geestelijk leider worden van bisdom Roanoke.

Wanneer iedereen klaar is met het leeg halen van het schip en zijn spullen op het land heeft gebracht besluit men om naar de scheepswerf te gaan. Deze was verlaten en moest veilig zijn. "We gaan morgen wel zoeken" roept de vermoeide kardinaal dan ook. Net wanneer iedereen een plekje heeft gevonden tussen al het hout hoort men buiten voetstappen. Helaas kan men niks zien, want het is vreselijk donker en de groep heeft alleen nog een klein olielampje bij zich.

Deadline is zaterdag 20.30.

Voor die tijd hoop ik van iedereen wat te horen. De volgende rollen zitten in het spel. 2x wolf, sjamaan, heks, ziener, engel, pyromaan en de dokter.

A red sun is rising

Nadat de groep weer was gaan slapen wordt iedereen om 06.00 wakker, doordat Steven Moore vanuit zijn slaapplaats op de eerste verdieping een schot lost. "Waar was dat voor nodig roept iedereen" Maar als iedereen naar buiten gaat om te kijken waar Steven nou eigenlijk op geschoten heeft vinden ze de voormalige politieman van de kolonie met een lege cold in zijn hand. "Hij moet één van ons hebben aangevallen" roept Eline. "Gelukkig ben ik okee" reageert kardinaal Tristan direct. "Mijn leven is veel meer waard dan dat van jullie. Ik ben gestuu" "Jaja die onzin kennen we nu wel" roept Kevin direct naar Tristan.

De groep besluit om maar bij elkaar te blijven en op onderzoek te gaan in het nabij gelegen bos, voordat ze het stadje zelf ingaan. Als de groep na een minuut of 10 aankomt bij een open plek naast een klein beekje zien ze een kuil met daarin vele beenderen liggen. "Okee, dat is ook weer opgelost. Kunnen we nu weer terug gaan naar het dorp. Ik vond het daar toch iets veiliger" mompelt Debby. Kardinaal Tristan en zijn trouwe zendeling Samantha zijn het ermee eens en weten de groep dan ook te overtuigen om terug te gaan naar het dorp.

Wanneer de groep terug is beginnen Mitchel en Eline direct te huilen, omdat ze nog steeds erg geraakt zijn van het massagraf. Dan heeft Timo ineens een zeer helder moment, want hij vraagt zich hardop af wat die mensen dan wel niet vermoord moet hebben. Net op dat moment schiet er een pijl net langs het hoofd van Timo die Mitchel in zijn buik raakt. "Waar kwam dat vandaan" schreeuwd Steven. Die meteen het shirt openscheurt en een verband begint aan te leggen rond de middel van de getroffen man uit Southampton.

Als het verband is aangelegd vertrekt de groep naar het huisje wat het meest dichtbij ligt. Dit blijkt het plaatselijke cafe te zijn. "Hier kan ik wel wat langer blijven" roept Timo meteen. Timo heeft in zijn vorige leven in de plaatselijke kroeg gewerkt in zijn woonplaats Dublin. "Ik weet wel hoe ik met al die pittig vurige drankjes hier moet omgaan.... Iemand een whisky?" roept Timo dan ook meteen. De enige die ja zegt is Kevin en hij krijgt dan ook meteen de gehele fles.

"Wat gaan we nu doen?" roept Samantha. "Laten we een leider kiezen en iemand straffen, want onze aankomst moet verraden zijn door een paar mensen. De cafe eigenaar en de pijl van afstand moeten gewaarschuwd zijn".

Niemand dood helaas!

Tijd voor een leider in dit dorp. Denk ook even aan je nominatie voor het ophangen.

Maandagavond 21.00. Verhaal komt later die avond
Woensdagavond 21.00 voor het ophangen.

Tristan zag de groep rustig en angstig om zich heen kijken. Als een echte man van God besloot hij het woord te nemen. Hij stond op en sloeg met een stukje hout op de tafel.
"Beste Dames en Heren. Laten wij alstublieft niet angstig zijn. Laten wij in een tijd zoals deze elkaar juist moed inspreken. Niemand van ons is vanwege in dit duivelsoord overleden. Niemand heeft de weg naar God hoeven te bewandelen. Dat is goed nieuws. Echt waar. Ik weet wat gij denkt. Waarom spreekt juist hij deze groep aan. Laat mij duidelijk zijn. Ik zeg niet dat ik de beste leider van de groep zou zijn, ook al ben ik door de Paus zelf hierheen gestuurd. Nee, dat zeg ik niet. Ik zeg wel dat ik alles zou doen om samen met jullie dit eiland der demonen te zuiveren en in naam van God weer bewoonbaar te maken. Ik weet dat gij bang zijn en dat gij het licht misschien niet meer zien. Maar besloot David de strijd te staken toen hij Goliath zag naderen? Nee. Zakte Christus in huilen uit toen hij wist dat hij aan de kruis zou hangen? Nee. Zullen wij hier sterven op een laffe manier? NEE! Ik hoop u te kunnen dienen net zoals ik mijn Heer dien. Geef mij uw vertrouwen en ik zal het zeker niet beschamen!"
Na deze toespraak nam Tristan een slok water en ging hij weer zitten. Afwachtend of zijn toespraak mensen zouden overtuigen om dapper te zijn.

Ik vertrouw Tristan gewoon helemaal . Ahum... op dit moment dan .
Dus mijn stem gaat naar jou man. Hopelijk ga je het gaat doen!

Het was wel een lastige keuze hoor.
Moest toch bedenken wie ik zou kiezen... Tristan of eeeeh Tristan

Mijn stem gaat naar timo

Na een uurtje nadenken en zuipen weten de meesten van de groep echt niet meer waarom ze moeten stemmen en sommigen waren al helemaal niet meer in staat om een stem uit te brengen. Uiteindelijk blijken alleen Eline, Samantha en Mitchel in staat om een stem te gaan uitbrengen, waarbij kardinaal Tristan uiteindelijk de winnaar is geworden.

Vlak daarna besluit de kardinaal om de groep mee te nemen naar de plaatselijke kerk. "Ik eis een ophanging binnen de kerk. Het is tijd dat er iemand voor god gaat verschijnen en ik ben graag bereid om iemand te vermoorden om hem naar God te brengen". De rest van de groep is geschrokken en zendeling Samantha is zo van streek dat ze een beeld van Maria omgooit en Eline barst in tranen uit en net wanneer Mitchel haar wil troosten geef ze hem een mep.

Wanneer iedereen zich klaar maakt voor de ophanging horen ze achter het altaar een deur dichtslaan. "Wat was dat" roept Kevin meteen. Al snel blijkt dat Steven en Timo er vandoor zijn, maar na vijf minuten staan ze weer voor de deur van de kerk. "Waar waren jullie" roept de kardinaal meteen. "Ja dat wil ik ook wel eens weten" roept Mitchel met een grijns op zijn gezicht als hij net komt aanlopen met een revolver in zijn hand.

"Ik blijf dit verdacht vinden" roept Eline uit het kleine kapeltje aan de zijkant. Helaas blijkt dat de heren zich niet kunnen verdedigen en dat ze op zoek waren naar de pastoor, maar dat hij blijkbaar weg was. Althans voorlopig.

Gezien er nog niemand gestemd heeft op het forum begin ik maar mijn stem gaat naar samantha. Met de redenen die op fb zijn gegeven lijkt me dat de meest logische keuze.

Na lang besluit volg ik Timo.
Als het fout is kan hij altijd de volgende dag opgehangen worden

Ik stem dus op Samantha

Mijn stem gaat naar mitchel heb nog zitten zoeken naar andere aanwijzingen maar nog niks concreters kunnen vinden

Na een uurtje wachten in de kleine kerk van Roanoke besluit de Kardinaal om toch maar eens iemand te vermoorden. De Kardinaal uit Wales en de Barkeeper uit Dublin besluiten samen om Samantha dood te maken, terwijl zij voor Mitchel wilt gaan. Wanneer de groep rondkijkt ziet men echter de angst in de ogen van de andere die bang zijn dat ze door God gestraft zullen worden.

De barkeeper die altijd al een pittig karakter heeft gehad besluit dan maar om het heft in eigen hand te nemen en pakt een groot kruis van het altaar en slaat Samantha met het gouden kruis op haar hoofd. Iedereen houdt zijn adem in, maar er gebeurd niet erg veel met het lichaam. Er stroomt alleen ontzettend veel bloed uit haar lichaam. "Ah, ze was een kannibaal en ze sliep naast mij op het schip. Hoe heb ik dit nauw nooit kunnen merken toen ik iedereen in de gaten hield." roept Kevin angstig en hij gaat direct achter Steven met zijn geweer staan.

"Waarom deed jij niks?" vraagt Timo aan Steven. "Ach ik had geen hekel aan haar en jouw oplossing werkte ook goed". De twee overgebleven vrouwen Eline en Debby zitten stilletjes in het hoekje en Eline ziet het dan ook vooral als een complot tegen de vrouwen. "Ik zal die mannen eens wat laten zien als ze voor mij klaar liggen".

"wat gaan we nu doen?" roept Kevin vanaf een bankje. "We kunnen hier niet blijven, er leven hier kannibalen". "We moeten direct vlu" Voordat Tristan zijn zin echter kan afmaken wordt hij weggeduwd door kapitein Grenville. De kapitein heeft het tafereel vanaf het plein gade geslagen, maar eist dat iedereen hier blijft om de overgebleven kannibalen te zoeken. "Er zijn niet alleen kannibalen binnen onze groep, maar ook leeft er nog één in het dorp. Dit is de gevaarlijkste en diegene moet dood".

"Nou ik blijf lekker in de kerk slapen. Hier voel ik mij toch wel wat veilig onder het oog van God" roept Steven direct. "Laten we hier dan maar gaan slapen, maar wel voordat iedereen zijn lichaam is gereinigd voor God. Ik heb dit controle drank gevonden in de Bijbel en het ritueel moet uitgevoerd worden, voordat iedereen gaat slapen". verteld de kardinaal rustig. "Nou ja, okee als het gods wil moeten we het maar doen" mompelt de geeuwende Schotse hooglander Eline.

Samantha was dood en was slecht. Fijne nacht toegewenst.

Deadline vrijdag 21.00.

De volgende ochtend ligt het lichaam van Samantha nog steeds met een kruis erin, maar dat is niet de enige plas bloed in de kerk. Wanneer iedereen aan het wakker worden is blijkt de kardinaal afwezig te zijn. "Waar is die ouwe gek nu weer?" vraagt Mitchel zich direct af. Wanneer de groep gaat kijken in het privé vertrek van de kardinaal zien ze daar het levenloze lichaam liggen van kardinaal Tristan. Wanneer Eline als eerste naar het lichaam toe loopt om het van dichtbij te bekijken ziet ze tot haar afgrijzen dat er stukken van het lichaam ontbreken.

"Gatver, hij is aangevreten door iets." roept Eline dan ook direct. "Ik zei toch dat we weg moesten gaan, ik had jullie toch al gewaarschuwd". zegt Kevin kwaad terug. Maar kapitein Grenville heeft andere plannen. Hij wil de stad gaan zuiveren van alle kannibalen. "Het moet nu voor eens en altijd afgelopen zijn. We moeten op zoek gaan naar de Croatoan en deze stam uitmoorden, voordat ze nog meer mensen van ons vermoorden". "Maar er moeten nog twee verraders onder zijn" zegt Debby geschrokken. Volgens haar moet dat dan ook het belangrijkste zijn.

"Kijk nu eens, wat ik heb gevonden op de grond toen ik aan het kijken was naar sporen". verteld Mitchel rustig. "Wat ben jij cool" zegt Steven. "Waarom ben jij niet geschrokken van deze aanval op de kerk". Maar Mitchel was uit zijn vroegere jeugd wel wat gewent, waar hij veel gepest was en toen in de gevangenis was beland toen hij de pesters als wraak in de rivier de Theems heeft gegooid.

Op de brief blijkt een klein stukje tekst te staan van de kardinaal. Als eerste benoemd hij Timo tot nieuwe leider, maar vooral wijst hij ze op een spoor uit de oude stadsarchieven, waar alleen hij als man van de kerk in mocht kijken. Uit de beschrijvingen van de vroegere pastoor blijkt dat de eerste aanval met een pijltje had plaatsgevonden op de plaatselijke boerderij van de familie de Wit. Volgens de pastoor was de oude boer Tim aangevallen en begon hij zich steeds aparter te gedragen. Eerst was het zijn kleding die steeds aparter werd en uiteindelijk vond men de boer zelfs in de dokterspraktijk etend aan een lijk. Zo schijnen de aanvallen te zijn begonnen.

"Laten we daar dan maar naartoe gaan" roepen Eline en Kevin in koor. Uiteindelijk was de groep het ermee eens dat dit de enige manier was om de vreselijk aanvallen te stoppen.

Tristan was geen kannibaal. Deadline is zondagavond 21.00.

Ik stem op Kevin met de beredenering in het fb gesprek komt hij het meest verdacht over.

Mijn stem gaat ook naar Kevin... zie facebook

Aangezien ik niets kan vinden over Kevin in het verhaal en hij zelf niet reageert of zichzelf verweerd stem ik ook op hem.

"Ik verdenk Kevin," mompelde Mitchel.
Timo hoorde dit en besloot dat hij het hier mee eens was en al snel stond Kevin met twee stemmen achter. Debby besloot hun voorbeeld te volgen en toen was het klaar.

Kevins lip begon te trillen en hij keek angstig naar de groep.
"Ik wilde alleen maar naar huis, ik kon er niks aan doen dat ik s'nachts alleen maar stiekem aan het rondsluipen was!" schreeuwde hij en hij rende er vandoor.
Al snel werd er een achtervolging in gezet. Tijdens deze sprint zakte Mitchel op de grond vanwege zijn wond die open sprong. Steven besloot bij hem te blijven om het te verzorgen en ook Eline bleef achter. Alleen Timo en Debby rende nu nog achter Kevin aan. Uiteindelijk kwamen ze aan bij een klif.
"Ik ben niet... ik zal niet... ik eet niet..." sputterde Kevin.

Timo wilde Kevin net vast grijpen toen hij besloot om het water in te springen. Timo en Debby zagen hoe Kevin in het water terecht kwam en vervolgens niet meer boven water kwam. Twee uur later hadden de vijf zich verzameld op een klein strandje.
"Dus niemand weet of Kevin een kannibaal was?" vroeg Eline.

Niemand zei wat totdat Steven begon te schreeuwen. Timo draaide zich om en zag daar het lichaam van Kevin aangespoeld op het strand liggen. Hij rende er op af en zag dat Kevin een groot gat in zijn hoofd had.
"Vast op een steen geland, ach het kon slechter aflopen als wij er ook in gevallen waren. Dan hadden wij niemand meer over" mompelde Timo.

Debby doorzocht Kevins zakken en vond daar een boekje met de lekkerste kipgerechten. Op de laatste pagina stond heel groot geschreven : Het enige vlees dat ik eet is kip!
"Dit betekent vast dat hij geen kannibaal was," zei Debby verontrust.
Mitchel knikte en pakte meteen het boekje af.
"He kijk kip met een sausje en kip zonder sausje. Ge-wel-dig!"

Eline pakte het boekje af en gaf Mitchel er een klap mee. Mitchel sprong boos op en pakte het boekje weer terug. Steven zat nog steeds op het strand en zag langzaam de zon ondergaan.
"En dan begint er weer een enge avond," mompelde hij.

Deadline dinsdag 20.30! Kevin was te vertrouwen dit keer.

De groep was nog steeds ontdaan van de moord op de onschuldige Kevin en de overgleven mensen besloten om maar hun toevlucht te gaan zoeken in een nabij gelegen huisje bij de klif. Vroeger was dit het woonhuis van de vuurtorenwachter in de gloriedagen van Roanoke toen dit eiland nog een welvarend oord was midden op de handelsroutes naar Europa.

Het huisje was van hout gemaakt en lag midden op de met gras bedekte kliffen waar het altijd stormt. Vanwege de kou besluit de groep dan ook maar om snel hun huisje binnen te trekken. Helaas heeft de natuur hier ook vrij spel gehad en heeft de wind allerlei nieuwe ingangen naar binnen ontworpen.

Al heel gauw begon het gevecht om de betere plaatsen en uiteindelijk waren het Timo en Eline die het gevecht met de rest gewonnen hadden. De rest moest dus maar op de houten vloer gaan liggen. Maar net wanneer Timo en Eline willen gaan liggen tussen het warme stroo voelt Eline dat ze op iets of iemand is gaan staan. Al gauw blijkt het een soort van mens te zijn die al gauw herkent wordt als Tristan de kardinaal. "Wat doe jij nu weer hier?" roept Eline. De hele groep was verbaasd, maar vooral Debby en Mitchel. Volgens deze twee gelovigen moet het een teken van God zijn. Maar minder enthousiast is Steven. Steven stond altijd bekend om zijn regel dood is dood en dit kwam dan ook totaal onverwacht. Hij vond dan ook dat Tristan veel heeft om uit te leggen.

Tristan merkte dat ie nog niet door iedereen werd geloofd begon met zijn uitleg over de sporen die hij had gevonden in de kerk. Hij was erachter gekomen dat iemand het op hem gemunt had en besloot ze vluchten en een oud lichaam onder de lakens neer te leggen. Hij had ook besloten om een paar sporen achter te laten om de groep uiteindelijk hier naartoe te brengen.

Kapitein Grenville die eigenlijk wel een beetje klaar was met alle schijnheilige verhalen besloot om de kardinaal tot stilzwijgen te brengen door hem een tik op het achtrhoofd te geven. Hij wilde weten wat de kardinaal had gevonden en waar ze naartoe moesten vertrekken. De kardinaal vertelden dat ze naar de boerderij moesten gaan en was verwonderd dat de groep daar nog niet op bezoek was geweest. Volgens de kardinaal kon de groep daar eindleijk in contact komen met de Croatoan.

De kapitein beslist om een korte pauze te houden in het huisje en daarna naar de boerderij te vertrekken. Daar gaan we iemand straffen die mogelijk verantwoordelijk is voor het kannibalisme in deze stad. "En misschien komen we nog wel een oorspronkelijke kannibaal tegen) eindigt de kapitein met een gruwelijke lach.

Er is vannacht niemand dood gegaan. Wel is Tristan weer tot leven gewekt.

Deadline is vrijdag 21.00 voor de ophanging.

Na lang overwegen heb ik besloten om op Eline te stemmen.
Ik denk dat zij een kannibaal is, ze is erg agressief in het verhaal (dit kan te maken hebben met de schrijfstijl maar ook een hint zijn)

Opnieuw kan ik het fout hebben, maar aangezien er geen ziener naar voren is gestapt (misschien dat Kevin dit was), ga ik nu weer op mijn gevoel af.

Edit:
Mijn stem veranderd in Steven, Eline is vrijwel zeker te vertrouwen en een betere verdachte heb ik niet.

Na een pijnlijke beschuldiging van Eline dat ik een wolf zou zijn gaat mijn stem naar haar.
Ik heb al meerdere klappen van haar gehad, ze is inderdaad vrij agressief in het verhaal en wilt mij nu ophangen omdat Steven bepaalde argumenten geeft...Die haat naar mij toe is me teveel geworden .

Ik steun daarom de burgermeester en stem op Eline.

Ik ga dan toch maar voor Steven!
Omdat ik bijna zeker ben dat ik weet wat Eline zou kunnen zijn.

Dus ik stem op hem!

Ik stem op Steven.

Mijn stem gaat naar Mitchel. Deze stem is bijna symbolisch omdat ik weet dat dit mijn einde kan zijn. Tristan is goed, dat staat vast. Hij vertrouwd Eline dus dan doe ik dat ook. Bij de rest zie ik niets geks dus mijn stem gaat naar Mitchel. Zijn gedrag in de verhalen blijft het gekst.

Erg jammer Steven... aangezien ik volgens mij de enige actieve ben die jou wel vertrouwt .
Ondanks dat je op mij stemt haha. Dat is gevoelsmatig. We zullen zien of ik gelijk had .

De rivier van de waarheid

Nadat de informatie van de kardinaal is bezonken binnen de groep besluiten ze om naar de boederij van boer Tim te gaan aan het eind van de bosweg. Wanneer de groep net het stadje Roanoke is uitgelopen komen ze bij een houten bruggetje over een klein riviertje, genaamd de Ronkonkoma.

Wanneer de groep halverwege het bruggetje draaien Eline en Debby zich ineens om en houden de rest tegen. "In de Middeleeuwen testen we of er heksen waren door ze met een ketting aan het been van een brug af te gooien. Als de vrouw weer boven kwam was ze geen heks. Het is nu tijd voor gerechtigheid en ik denk dat dit ook voor kannibalen moet werken" legt Debby heel enthousiast uit. Eline reageerd meteen daarna "Ik ben het er helemaal mee eens. Het is nu tijd om te kijken of men in het verleden gelijk had".

"Jullie zijn wel heel enthousiast om iemand te verzuipen. Vroeger verbranden we mensen" roept Timo. "Ik houd gewoon van lichamen net zoals mijn vriendin naast mij". Net voordat er een discussie dreigt los te barsten grijpt kapitein Grenville in en tot de stomme verbazing van de heren besluit hij de dames hun zin te geven. "Tsja, dit heb je als je de kerk niet de macht geeft. Nu nemen de vrouwen ineens de macht over en wordt er naar ze geluisterd". mopperd de zwaar katholieke kardinaal Tristan.

Mitchel en Steven kunnen van verbazing helemaal niks meer zeggen en schudden alleen hun hoofd. Of ze in een pik zwarte nachtmerrie zijn terecht gekomen. Mitchel en Steven en kijken elkaar aan en één blik naar elkaar zegt genoeg. De kapitein geeft ze allebei een klap op de schouder en verteld ze rustig dat ze dit niet hadden kunnen zien aankomen. Dit is vrouwen logica en jullie mannenblik kan dit niet aan zien komen.

Al gauw blijkt dat een meerderheid van Eline, Tristan en Timo voor Steven gaan. Terwijl Steven en Mitchel voor respectievelijk Eline en Mitchel gaan. Wanneer ze het lichaam in de rivier gooien komt er niks meer boven drijven. "Ach helaas geen kannibaal dus" roepen de meiden in koor.

Steven was goed.

Nog vijf mensen te gaan en de volgende nacht breekt weer aan. Deadline zondag 21.00

Na het onverwachte einde van Steven bij de rivier was d groep nog steeds erg geschrokken. Na een soort van stille tocht kwam de groep aan bij de beruchte boerderij van boer Tim. Al heel gauw bleek dat bij binnenkomst er iets heel vreemds aan de hand was in deze chalet. Het hele huis blijkt te kraken en tijdens deze nacht met een volle maan wordt het allemaal nog enger. De groep besluit om eerst maar te gaan slapen.

Net wanneer iedereen in bed ligt hoort men voetstappen boven aan de trap en al gauw gevolg door een gil van een man. Mitchel doet snel het olielampje aan en dan ziet men dat er een soort van half mens/monster boven het lichaam van Timo hangt. Door het licht blijkt het wezen te schrikken en hij kijkt recht in de ogen van de groep. De groep kijkt geschrokken naar het wezen wanneer ze een stuk van Timo's hals zien hangen in de bek van het wezen. Het wezen rent recht op Tristan af en wordt vlak voor hem neergeschoten door Mitchel. "whow, hij had wel een slechte adem zeg" mompeld Tristan nog steeds angstig met zijn ogen gesloten.

Al gauw komt de groep tot de conclusie dat iemand bewust de deur moet hebben open gelaten, maarhelaas was iedereen eigenlijk al te moe om zich het moment van binnnkomst nog goed voor de geest te halen. Of had de alcohol van de Ierse barkeeper daar een rol in? Debby en Eline besluiten om het huis te gaan doorzoeken op zoek naar extra exemplaren, maar al gauw blijkt dat alleen het verschrompelde lichaam van de oude boer Tim in het huis aanwezig te zijn. Wanneer iedereen naar de kelder gaat blijkt daar een grote tekening van het gehele eiland aanweizg te zijn met daarin een beschrijving over een grote grot bij de zee met het woord Croatoan erboven.

De groep besluit om daar naartoe te gaan om daar het kannibalen nest uit te moorden!

De deadline is dinsdag 21.00 voor de ophanging.